BU SİTENİN KURULMA HİKÂYESİ

 ÖNSÖZ: Abdurrahman Kural çok hayırlı bir iş yaptı. Türkiye’nin her tarafın da yapılmakta olan bir âdeti köyümüze taşıdı. Akrabalarını Bir araya getirmek için Yeguaşlar günü tertip etti. Daha sonra bu geleneği tüm köyü kapsayacak şekilde yapsak nasıl olur fikri ortaya atıldı ve kabul gördü. Ve BULUŞMA GÜNÜ adını verdiğimiz bu etkinlikler bu şekilde başladı. 1.si geçen yıl (26 ağustos 2006) da yapıldı, çok da güzel oldu. Ama Birçok hemşerimizin, köylümüzün ve akrabalarımızın haberi olmadı. Bu haberleşmeyi sağlayamadık.

GÖREV: Köyümüzden daha doğrusu mahallemizden o kadar çok göç oldu ki, darmadağın olduk. Adeta Türkiye’nin her tarafına dağıldık. Yoğunluk İstanbul da olmak üzere bu her tarafa savrulmuş ve gittiği yerlerde hayata tutunmuş, bir düzen kurmuş hemşerilerimizi birbirinden haberdar etmek en azından haberleşmelerini sağlamak gerekiyordu. Bu görevi arkadaşlar bana (Şaban Kuyumcu) verdiler.

MESAJ SİSTEMİ: Önce toplu mesaj sistemi ile herkese ulaşır, en azından bazı duyuruları bu şekilde yaparız diye düşündük. Ve sistemi kurduk. Bu sistemi işletiyoruz, ama ulaştığımız insan sayısı ancak 200 kadar; bu yeterli bir sayı değil tabiî ki. Ama insanlara ulaşmak için telefon numaraları lazım değil mi? Daha da önemlisi önce ulaşacağımız insanları tespit etmemiz lazım.

SOYAĞAÇLARI: İşte bu ulaşılacağımız hemşeri akraba ve köylülerimizin tespiti fikri beni köyümüzde yaşayan ve dışarıya göç etmiş olanları araştırmaya, bulmaya sevk etti.Gerçekten!!! Kafkasya dan gelip Köyümüze yerleşen sonra geçim gailesi ile değişik şehirlere dağılan, yerleşen insanlarımızın sayısı ne kadardır acaba? Hiç merak ettiniz mi? Biz merak ettik. Arkadaşlarımız ile beraber yüzyıllık arşivlerden

Köyümüzün yani mahallemizde yaşayan Kafkas kökenli hemşerilerimizin şeceresini çıkardık. Bu işle bizzat ben ilgilendim, arşivlerden fotoğraflarını çekip bunları bilgisayar ortamına aktardım. Ve arkadaşlarımızla beraber büyüklere de danışarak soy ve sülale isimlerini dahi yazarak güzel bir belge ortaya çıkardık. Bu müthiş bir çalışma oldu, çok ses getirdi. Sadece hemşerilerimizden değil, internetten soy ağaçlarını arayan özellikle Kafkas kökenli insanlardan yüzlerce e-mail geldi bana. Böyle bir çalışma bizde yapmak istiyoruz, Bize de yardımcı olur musunuz diye. Neyse bu konu ile ilgili daha çok bilgi aktarımı yapacağız. Sadece birkaç rakam vereyim şimdilik

—1800 – 1900 Yılları arasında doğanların sayısı                      :561 Kişi

—1900 – 1920 Yılları arasında doğan büyüklerimizin sayısı       : 338 Kişi

—1920 – 1950 Yılları arasında doğan büyüklerimizin sayısı       : 502 Kişi

—1950 – Sonrası Doğmuş olanların  sayısı ise                         : 542 Kişi  
—1980 – Sonrası Doğmuş olanların  sayısı ise                         : 52 Kişi  

Sanırım bu gençlerin çoğu birbirini tanımıyor bile

Köyümüzün en yaşlıları ise 1802 Kafkasya doğumlu (Şaguj Kamil) ve (Davut Komşu) dur.

KÖYÜMÜZ: Köyümüz bilindiği Balıkesir’in Gönen İlçesine bağlı, bana göre Türkiye’nin en güzel köyü (herkesin köyü öyledir muhakkak) Bu köy tarihçesinde yazıldığı gibi 1890 sonrası Kafkas ve balkan muhacirlerinin yerleştirilmesi ile kurulmuş ve bu günlere gelmiştir. Köyümüze Kafkaslardan gelen Çerkezler önce balkanlara yani Bulgaristan’ın şümnu limanına 1864 yılından sonra gelmiş daha sonra 93 harbinin çıkması ile Osmanlı oradaki Müslümanları bu tarafa aktarmıştır. Bayramiç Köyümüzde balkanlardan beraber veya ayrı ayrı gelen iki ayrı muhacir halk yaşamaktadır. Adetleri örfleri yaşam biçimleri farklı olan bu iki mahalle sulh ve sükûn içersinde yaşayıp gidiyor. Ama bir fark var. Kültüründe toprağı işleyen çiftçiliği bilen balkanlarda da bu işleri yapan köyümüzün bir mahallesi köyde yaşamını sürdürürken diğer mahalle yani Çerkez Mahallesi köydeki yaşamı beceremedi. Tamamen şehirlere göç etti. Geldiği yerde yani Kafkasya’da son dört yüz yılı Ruslarla savaşmakla geçmiş sonra 1864 yılında da sürülmüş olan bu insanlarda yerleşik bir tarım kültürü malasef yoktu. Daha ziyade el sanatları bağ ve bahçecilik ile uğraşıyorlardı. Ama kesintisiz 400 yıl savaşan bir coğrafyada başka ne yapılabilinir ki? Neticede dediğimiz gibi mahallemizde yaşayanların çoğu şehirlere göç etti. Kimi amir oldu kimi memur kimisi işçi kimisi işveren herkes bir şekilde hayata tutundu ve yaşamını devam ettiriyor. Amma herkesin gönlünde bir özlem var, köyüne ve hemşerilerine ve akrabalarına karşı. Yaşam gailesi bu gidişleri hep erteletiyor. Ama ömürde geçip gidiyor bir taraftan. Cenaze. Düğün gibi zaruretler dışında da bir araya gelebilmeliyiz. Hiç olmazsa yılda bir kere. Bunu başarmak zorundayız. Çocuklarımız akrabalarını bilmiyor akranlarını tanımıyor. Peki ne yapmak lazım; öyle bir gerekçe olsun ki hepimiz kendimizi köyümüze gitmeye istekli hissedelim. Değerli hemşerilerimiz işte o gerekçenin adı BULUŞMA GÜNÜ dür.

İNTERNET SİTEMİZ: Bu internet sitesi Buluşma günü etkinliklerine bir altyapı oluşturmak için kuruldu Hemşeri ve akrabalarımızı birbirinden haberdar etmek ve cemiyet haberlerini herkese duyurmak amaçlanıyordu. Sanırım maksat hâsıl oldu.

Sitenin ismini Bayramiç koyduk. Çünkü biz Bayramiçliyiz. 1864 eklendi. Çünkü 1864 Çerkezlerin kafkasyadan çıktıkları sürüldükleri resmi tarihtir. Bütün dünya tarihçileri bunu böyle bilir. Yani Bayramiç 1864 dendiğinde Bayramiç köyünün Çerkez mahallesi akla gelir,gelmelidir.Bu site Bayramiç Köyünün resmi sitesi değildir.Bunun böyle tanınması veya tanıtılması Bayramiç Köyü tüzel kişiliğine karşı hem haksızlık hem ayıp olur.Bu basit bir sitedir maksadı da mahallemizdeki akraba ve hemşerilerimizi bilgilendirmek,akrabalık bağlarını diri tutmaktır. siteye baktıklarında onların fotoğraflarını görsünler,hatıralarını okusunlar istiyoruz.Ve siteyi kurduğumuz bu birkaç aydan bu yana siteye olan teveccüh ve yapılan yorumlar.Ne kadar birbirimize hasret kaldığımızı,birbirimize olan bağlılığımızı ortak bir kültüre sahip olduğumuzun bilincini ve onu korumak yaşatmak isteğimizi çok güzel bir şekilde ortaya koyuyor.Ama bir eksiğimiz var değerli hemşerilerimiz.İlgi var…Katkı yok..katkıdan kastettiğimiz.’’sitede yayınlayacağımız fotoğraf,yazı,video Özellikle Nostaljik fotoğraflar gerçek yaşanmış hikayeler ‘’ Bunları lütfen gönderin siteye koyalım herkes görsün okusun.

İsim ve telefonlarını yazınız lütfen. Birkaç kişi dışında kimse yazmadı. Esas amacımız Hemşerilerimizin iletişim bilgileri. Bunları paylaşırsanız seviniriz. Gerekirse siteye bir adres ve telefon defteri koyabiliriz.

Hepinize sonsuz sevgi ve saygılar. Şaban Kuyumcu